Skip to main content
ဘြဲ႔အတြက္အသက္သည္အေရးမႀကီးေတာ့ဘူးလား။ လွေကသြယ္(အလွျပဳျပင္ေရး) ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ေျပာျပမယ္။ သမိုင္းတကၠသိုလ္၌က်င္းပမယ္စာေမးပြဲနီးေနၿပီ။ ဝူဟန္ကို႐ုိနာကပ္ေရာဂါလည္းအရမ္းကူးစပ္ျမန္ေနတယ္။သမိုင္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအမ်ားစုကတိုးရစ္ဂုိက္မ်ားတယ္။ႏူိင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ထိစပ္မူမ်ားသည္။အဲဒီတကၠသိုလ္တြင္အသက္၇၀ေက်ာ္အဘိုးႏွင့္အတူသက္လတ္ပိုင္းအရြယ္မ်ားေက်ာင္းတက္သည္။အဘိုးသည္ေက်ာင္းတက္မွန္သည္။စာႀကိဳးစားသည္။ဆရာဝန္ေျပာစကားအရကို႐ုိနာကပ္ေရာဂါသည္အသက္ႀကီးသူအတြက္စိန္ေခၚမူျပင္းထန္သည္။စာေမးပြဲကိုမေျဖပဲေက်ာင္းတတ္သူတိုင္းကိုေအာင္ေစခ်င္သည္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ကို႐ုိနာကပ္ေရာဂါကူးမွာမေၾကာက္ပဲေက်ာင္းတတ္မွန္သည္။စာကိုသာဦးစားေပးတတ္ေသာဘိုးဘိုးကိုက်န္းမာေရးထိခိုက္မွာဆိုးသည္။သက္လတ္ပိုင္းအမ်ားစုကိုက်န္းမာေစခ်င္သည္။စာေမးပြဲတြင္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ၇၄ေယာက္ေျဖမည္။ဝူဟန္ကို႐ုိနာျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္မ်က္ႏွာဖုံ တပ္သူ႐ွားသည္။အဓိကမွာသက္ႀကီးပိုင္းေတြအထိနာမွာစိုးသည္။ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကကပ္ေရာဂါထက္စာေမးပြဲမေျဖရမည္ကိုစိုးရိပ္သည္။ႏူိင္ငံျခားခရီးသြားမ႐ွိခ်ိန္စာေမးပြဲေျဖခ်င္ၾကသည္။ဘြ႔ဲလက္မွတ္ယူခ်င္ၾကသည္။ခရီးသြားပါးတုန္းမို႔စာကိုပို၍က်က္မွတ္သည္။လွေကသြယ္လည္းအသက္ထက္ဘြဲ႔လက္မွတ္သြားယူရန္စာက်က္သည္။ေအာ္ဘြဲ႔အတြက္အသက္ကအေရးပို၍အေရးႀကီးသည္။ဤဘြဲ႔ရရန္မနက္၅နာရီ၄၅မိနစ္ကို၈လအပင္ပန္းခံအိပ္ရာထၿပီေက်ာင္းတက္ခဲ့ရသည္။လြယ္လြယ္ႏွင့္အဆုံးအ႐ုွံးမခံႏူိင္ၾကပါ။သင္တန္းေၾကး၂သိန္းသြင္းထားရသည္။စာလည္းက်က္ရသည္။ေၾသာ္ဘြဲ႔။အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္လွေကသြယ္ဆႏၵပင္။ျမန္မာႏူိင္ငံတြင္ဝူဟန္ကပ္ေရာဂါမ႐ွိေပမယ္သက္ႀကီးသူမ်ားအတြက္က်န္းမာေရးအတြက္အေလးထားဦးစားေပးၿပီစိတ္ခ်မ္းသာသူမ်ားေပါမ်ားပါေစ။မိဘႏွင့္ထပ္တူတန္းဖိုးထားေသာသက္ႀကီးပိုင္းမ်ားရႊင္လန္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ လွေကသြယ္(အလွျပဳျပင္ေရး) 19-3-2020(Thursday) 11:59pm
Comments
Post a Comment