စိတ္္စိတ္ခ်င္းခ်စ္သူ အပိုင္း၂၆

စိတ္စိတ္ခ်င္းခ်စ္သူ အပိုင္း၂၆
လွေကသြယ္ႏွာေခါင္းမခြဲစိတ္ခင္မိမိႏွင့္အတူခြဲစိတ္ခန္းဝင္မည္သူမ်ားအားေပးသည္။ေသသည္ကိုမေၾကာက္ရန္အားေပးသည္။ေသျခင္းၾကဳံလ်ွင္အေပ်ွာ္ရႊင္ဆုံးေသျခင္းသည္ေကာင္းသည္။လွေကသြယ္ကသင္တန္းသူမ်ားစြာကိုသင္ၾကားေနက်ျဖစ္ေသာေၾကာင့္စကားေျပာေကာင္းသည္။ဘယ္လိုစကားေျပာလ်ွင္စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြမည္ကိုသိသည္။မိမိကိုယ္တိုင္စိတ္ဓါတ္က်လ်ွင္အားေပးစကားအသံကိုက်ယ္က်ယ္ေအာ္ၿပီးအားတင္းသည္။စာအုပ္ဖတ္သည္။မိတ္ေဆြစစ္သည္စာအုပ္စာေပပင္။အစ္မရင္းကငယ္စဥ္မွစ၍လမ္းညႊန္ေကာင္းျဖစ္ခဲ႕သည္။အသက္ႏွင့္အရွက္ကာကြယ္ေပးခဲ႕သည္မွာအၾကိမ္ေပါင္း၈ႀကိမ္ထက္မနည္းပင္။လွေကသြယ္ကိုအျခားသူေတြကအသက္ကယ္ခဲ႕သည္ဟုထင္သည္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့အျခားလူေတြကလွေကသြယ္ကိုၾကည့္ၿပီးဒီေကာင္မေလးအရမ္းကံေကာင္းသြားတယ္လို႕တစြန္းတစအသံကၾကားရသည္။အၾကိမ္ၾကိမ္ပဲ။ဘာကံေကာင္းတာေတာ့မသိဘူးေလ။စိတ္ေရာဂါျဖစ္ေနလည္းအျပင္ေရာက္လ်ွင္ေရာက္တတ္သည္။အိမ္ျပန္ေရာက္မွ''ဟာ  .,ေဘာင္းဘီျပဲေနတယ္''
''အတြင္းခံကမဝတ္ထား''
ဟာ  ေတာ္ေတာ္ေလးရွက္သြားသည္။မတတ္ႏူိင္ေတာ့။စိတ္ေရာဂါကလည္းရွိေလာေလာႏွင့္အစ္မရင္းအိမ္ကိုသြားသည္။ကံေကာင္းတာကေက်းဇူးရွင္အစ္မသားသမီးကိုထိန္းရင္ပညာေတြ၏အဓိကအခ်က္ေတြကိုကေလးႏွင့္အတူကစားရင္သင္ေပးမလို႕ပါ။ေက်းဇူးရွင္၏သားသမီးေတြကိုပညာသင္ၾကားေပးတာကေက်းဇူးဆပ္ခ်င္တစ္မ်ိဳးပဲ။ၿပီးရင္ေမာင္ေလးရင္းမိသားစုအိမ္ႏွင့္ဆိုရင္၂အိမ္ေျမာက္ေပါ့။မၾကာမွီကမွဆုံးသြားေသာအေဒၚရင္းအိမ္/အေဖအေမ၏ေမာင္ႏွမတိုႈ၏အိမ္ေတြပဲသြားသည္။
ရွက္စိတ္ကိုဖယ္ခြာလိုက္သည္။လူေကာင္းလည္းမျဖစ္ႏူိင္ဘူးလား။တခ်ိဳ႕ေယာက်ာ္းေလးေတာင္အစုတ္အျပတ္ဝင္တာပဲ။စိတ္ကိုျမင့္လိုက္သည္။မိမိစိတ္ကိုမိမိျမင့္တင္မွသာမိမိဘဝတိုးတက္မည္။ရွက္ေနလို႕ၿပီးမည္မဟုတ္ပါ။မိမိဘဝတိုးတက္ဖို႕ျပင္ပေလာကႏွင့္ထိေတြ႕ရမည္။အရွက္ကြဲေပါင္းလည္းမ်ားသည္။မတတ္ႏိူင္ေတာ့။မိမိတပည့္အသုဘကိုေရခဲတိုက္ထိသြားၾကည့္ဖူးသည္။အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုႏွလုံးသြင္းသည္။ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမၾကည့္ေတာ့ပါ။သြားရမည္ေနရာႏွင့္အလုပ္ကိစၥသာဦးေႏွာက္ထဲထည့္ထားသည္။ဘယ္သူကဘယ္လိုၾကည့္သည္။ဘယ္လိုေျပာသည္။စသည္ကိုငယ္စဥ္ကတည္းကဂရုမစိုက္ခဲ႕ပါ။ရူးသည့္ေနာက္ပိုင္းပိုေတာင္ဂရုကိုမစိုက္ေတာ့ကါ။ေဝဖန္သံေတာ္ေတာ္ဆိုးဝါးစြာၾကားသည္။ေအာင္ျမင္လာလည္းေအာင္ျမင္မူကိုဂရုမစိုက္ပါ။မိမိတတ္ခ်င္ေသာပညာကိုတစိုက္မတ္မတ္လုပ္သည္။အျခားသူ၏စကားသံကိုစိတ္ကိုမဝင္စားပါ။မိမိျပဳလုပ္ခ်င္ေသာရင္တြင္းအသံကိုနားေထာင္သည္။ၾကိဳးစားသည္။လွေကသြယ္၏လူေလာကတြင္ေနရမည္အခ်ိန္သိပ္မက်န္ေတာ့ပါ။အခ်ိန္ျဖင့္တြက္လည္းကံအရမ္းေကာင္းလြန္မွာရက္ေပါင္းတစ္ေသာင္းေပါ့။အိပ္ခ်ိန္ေရခ်ိဴးခ်ိန္ကိစၥအေထြေထြဖယ္လိုက္ပါကတရားက်င့္ခ်ိန္ရက္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေတာင္မက်န္ႏူိင္ေတာ့ပါ။ဒီေလာက္အခ်ိန္ရွားပါးခ်ိန္မွာရွက္တာေတြေရာတြန္႕ဆုတ္တာေတြပါပါအုန္းေလ ။နိဗၺာန္အတြက္က်င့္ႏူိင္အုံးမလား။ဒါေတာင္ရုတ္တရက္ေသႏူိင္တာထည့္တြက္အုံး။လူေတြေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ေပါသည္။မိမိဘဝတိုးတက္ေအာင္/ေသမည့္အခ်ိန္ကိုမတြက္ပဲေနသည္။ဒီလိုသိလာတာဟာအသုဘခဏခဏပို႕သည္။ပို႕သည္လူတိုင္းကိုမနက္တစ္ၾကိမ္ညတစ္ၾကိမ္အမ်ွေဝသည္။ေသသည့္သူတိုင္းရုတ္တရက္ေသၾကသည္။လူေတြကအသုဘကိုအကုသိုလ္လို႕ထင္သည္။မပို႕ၾကပါ။ေပ်ွာ္သည္။ရႊင္သည္။ရုတ္တရက္ေသျခင္းတရားကိုရင္ဆိုင္ၾကေတာ့ရုန္းကန္လွုပ္ရွားရင္းေသၾကသည္။ငုိၾကသည္။ညစဥ္ေသျခင္းတရားအတြက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မူမရွိေတာ့အထူးေၾကာက္လန္႕ကုန္သည္။လူတစ္ေယက္မရွိလ်ွင္အျခားသူကရပ္တည္ႏူိင္ေအာင္အားထုတ္ျခင္းမရွိၾကပါ။ေငြရွာေသာသူတစ္ေယာက္ကြယ္လြန္လ်ွင္ဘဝအားလုံးပ်က္ၾကသည္။ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းရွိသူကိုသာမီွခုိပါက၎မရွိပါကဘဝပ်က္ၾကသည္။အားလုံးကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းရွိလ်ွင္တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္မွီခုိစရာမလိုေတာ့ပါ။မိမိဘဝ၏လုံျခဳံေရးအတြက္အသိပညာသင္ပါ။ဒါကိုအေျခခံစဥ္းစားၿပီးလူေတြကိုေပ်ာ္ရႊင္မူခ်မ္းသာမူအလြယ္ကူဆုံးနည္းလမ္းျဖင့္ဘယ္လိုေပးရမလဲဆိုတာအျမဲစဥ္းစားသည္။လူေတြကိုကိေလသာကင္းစင္ေသာေပ်ွာ္ရႊင္မူခ်မ္းသာမူကိုသာေပးလိုသည္။ခ်စ္တယ္လူသားေတြကိုေလ။စိတ္ေရာဂါျဖစ္မွလူေတြအေၾကာင္းပိုနားလည္သည္။လူေတြရဲ႕အခက္အခဲေတြနားလည္လာသည္။လူေတြကိုခ်စ္လြန္း၍ခရစ္ယာန္ဘာသာ/ကိုရမ္က်မ္းစာ/ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းစသည္ကိုေလ့လာသည္။ခရစ္ယာန္က်မ္းစာကိုသင္ၾကားတာ၂ႏွစ္ရွိၿပီေလ။ဘုရားေက်ာင္းသြားၿပီးဆုေတာင္းသည္။က်မ္းစာေတြအေမးအေျဖလုပ္တယ္။တဖက္ကလည္းကိုရမ္က်မ္းစာသင္သည္။''ဆူပါဟနလား''ဆိုၿပီးအလာရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုဆုေတာင္းသည္။လူမ်ိဳးဘာသာမေရြးဘူးေလ။လူတိုင္းကအတူတူပဲေနာ္။ဘာသာတရားေၾကာင့္စိတ္ဝမ္းကြဲေနတယ္။လူတိုင္း၏ဘာသာကိုသိေအာင္လုပ္သည္။သူတို႔အတိုင္းယုံၾကည္စြာကိုးကြယ္လာသည္။ဘုရားအားလုံးကေကာင္းတာပဲညႊန္ၾကားသည္။
ကိုကိုကဘာမ်ွမေျပာျပဳံးလာသည္။
ခ်စ္တယ္ကိုကို။လူူေတြကအရမ္းအျပစ္ကင္းတယ္။ေမြးစကဘာအေၾကာင္းသိလို႕လဲ။အရမ္းသန္႕စင္မြန္ျမတ္တာလူပဲကိုကို။
လွေကသြယ္ကလူေတြထဲအျမဲေရာက္ေနတတ္တယ္လို႕သိတာကိုကို။
ကူညီေနာ္ကိုကို။
အပိုင္း   ၂၇ ေမ်ွာ္
ထာဝရစကၠန္႕တိုင္းေပ်ွာ္ရႊင္ပါေစ။
လွေကသြယ္(အလွျပဳ ျပင္ေရး)